icelandic
English
Español
Português
русский
français
日本語
Deutsch
Tiếng Việt
Italiano
Nederlands
ไทย
Polski
한국어
Svenska
magyar
Malay
বাংলা
Dansk
Suomi
हिन्दी
Pilipino
Türk
Gaeilge
عربى
Indonesia
norsk
اردو
čeština
Ελληνικά
Українська
Javanese
فارسی
தமிழ்
తెలుగు
नेपाली
Burmese
български
ລາວ
Latine
Қазақ
Euskal
Azərbaycan
slovenský
Македонски
Lietuvos
Eesti Keel
Română
Slovenski
मराठी
Српски
Esperanto
Afrikaans
Català
עִברִית
Cymraeg
Galego
Latvietis
icelandic
יידיש
Беларус
Hrvatski
Kreyòl ayisyen
Shqiptar
Malti
lugha ya Kiswahili
አማርኛ
Bosanski
Frysk
ជនជាតិខ្មែរ
ქართული
ગુજરાતી
Hausa
Кыргыз тили
ಕನ್ನಡ
Corsa
Kurdî
മലയാളം
Maori
Монгол хэл
Hmong
IsiXhosa
Zulu
Punjabi
پښتو
Chichewa
Samoa
Sesotho
සිංහල
Gàidhlig
Cebuano
Somali
Точик
O'zbek
Hawaiian
سنڌي
Shinra
հայերեն
Igbo
Sundanese
Lëtzebuergesch
Malagasy
Yoruba
Javanese
Banbala
Pokjoper
Divih
Philippine
Gwadani
Elokano
Þegar líður að vetri mun of lágt hitastig valda því að vatnið í brunalögnum frjósi og frjósi og sprungur í rörum, festingum og lokum. Þess vegna, áður en þú fyllir úða- og brunahanakerfin með vatni, skaltu leggja rafhitabandseinangrunarkerfi á rörin og vefja þeim með einangrunarbómull. Það getur í raun viðhaldið hitastigi vatnsins í pípunni og komið í veg fyrir að vatnið í pípunni frjósi.
Lagnir sem krefjast rafmagns hitaspors og einangrunar innihalda: allar blautar brunarípur í óupphituðum bílskúrum og vöruhúsum (brutvarnarrör og blautar rör fyrir viðvörunarlokum); rafhitun notar sjálfstýrandi hitastrengi til að raða á ytri yfirborð lagna sem þarf að einangra og hylja með samsvarandi einangrunarlögum til að tryggja hámarks orkusparnað og öryggi. Hitunarafli rafhitunar þegar unnið er er 25W/m og hitastrengurinn verður að vera varinn með málmhlíf og jarðtengingu til að uppfylla viðeigandi raforkuöryggi.
Þegar þú setur upp rafhitun þarftu að huga að eftirfarandi atriðum:
1. Rafhitunarhitaskynjarinn og vöktunarneminn ætti að vera staðsettur á lægsta hitastigi brunapípunnar, nálægt ytri vegg pípunnar sem á að mæla, festa með álpappírsbandi og haldið í burtu frá hitunarbandið og að minnsta kosti 1m fjarlægð frá hitaeiningunni.
2. Til að koma í veg fyrir truflun á milli sterks og veiks rafmagns ætti að setja prófunarlínu hitaskynjarans og hitamælingarlínu leiðslunnar sérstaklega og gera viðeigandi hlífðarráðstafanir.
3. Setja ætti rannsakann upp á leyndum stað til að forðast skemmdir. Hitaskynjarar og eftirlitsskynjarar ættu að vera settir í einangrunarlagið og tengivírarnir ættu að vera tengdir með málmslöngum þegar þeir fara inn í rörið sem á að greina.
4. Þó að sjálfstýrð hitahitaband geti sjálfkrafa stillt hitamyndunina í samræmi við umhverfishita og þarf almennt ekki að setja upp hitastýringu, en í sumum tilvikum þar sem þörf er á mikilli hitastýringarnákvæmni , það þarf að setja það upp fyrir rafmagnskassa rafhitunarbandsins. Hitastýringur. Kannari hitastýringarboxsins er útsettur fyrir umhverfinu í kring. Þegar umhverfishiti er undir eða yfir stilltu hitastigi getur það sjálfkrafa kveikt eða slökkt á rafmagnshitunarbandinu. Stilla hitastigið er hægt að stilla inni í efstu hlífinni á hitastýringunni.
5. Veldu viðeigandi rafhitunarband og hitaskynjara miðað við hámarkshitastigið sem brunapípan þolir.
6. Í rakt og ætandi umhverfi verður að nota sprengi- og tæringarvarnar rafhitunarbönd (PF2, PF46) og gera vatnsheldar og rakaheldar ráðstafanir.
7. Þegar aukahlutir eru settir upp er þess krafist að gúmmíhringir, skífur, festingar o.s.frv. séu heilir, rétt uppsettir og hertir til að koma í veg fyrir að það losni eða komist vatn inn í kassann.
8. Eftir að uppsetningu rafhitakerfisins er lokið ætti að framkvæma einangrunarpróf til að tryggja eðlilega virkni kerfisins.